درمان مبتنی بر سلول های بنیادی برای دیابت نوع 2 و چاقی

11ژوئن 2019- دکتر Bing Wang، و همکارانش از بیمارستان نهم مردمی شانگهای و دانشکده پزشکی دانشگاه شانگهای جیائو تونگ در چین، نشان دادند که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی، باعث بهبود تعادل متابولیک و کاهش التهاب در یک مدل حیوانی می شود.در مقاله ی منتشر شده در مجله ی  Experimental Biology and Medicineجزئیات این استراتژی درمانی جدید برای چاقی و نوع 2 دیابت توضیح داده شده است.

شیوه زندگی بی تحرک، همراه با رژیم های غذایی مملو از چربی و قند، دیابت را به یک بیماری همه گیر جهانی تبدیل کرده است. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که 90 درصد از 347 میلیون فرد مبتلا به دیابت در دنیا، به نوع 2 این بیماری(T2D) مبتلاهستند. دردیابت نوع 2، بدن نمی تواند به درستی از انسولین استفاده کند، فرایندی که به نام مقاومت به انسولین شناخته می شود. در ابتدا، لوزالمعده برای غلبه بر این مشکل، انسولین بیشتری تولید می کند، اما با گذشت زمان دیگر قادر به تولید مقادیر کافی انسولین نبوده و درنتیجه سطح قند خون افزایش می یابد. اگر این بیماری درمان نشود، سطح قند خون بالا به قلب، کلیه، اعصاب و چشم آسیب می رساند. چاقی عامل مهمی برای ابتلا به دیابت نوع 2 است و التهابی که در چاقی رخ می دهد، مقاومت به انسولین را افزایش می دهد. حال یک مطالعه ی پیش بالینی نشان داده است که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی، تعادل متابولیک بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود می بخشد. سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی(ADSCs) فراوان هستند و می توانند با روش هایی با حداقل تهاجم از بافت چربی استخراج شوند. با این حال، توانایی آنها در بهبود عملکرد متابولیک دردیابت نوع 2 یا چاقی تاکنون بررسی نشده بود.

در مطالعه ی حاضر، دکتر وانگ و همکارانش تواناییADSC ها را برای کاهش مقاومت به انسولین در موش های پرورش یافته با رژیم غذایی با چربی بالا (HFD) ارزیابی کردند. پیوند ADSCsها به موش هایی که با رژیم پر چرب تغذیه می شدند، موجب کاهش سطح قند خون و افزایش حساسیت به انسولین شد. مهمتر از همه این که، سلول های بنیادی پیوند شده به تولید مقادیربیش از حدی از neurgulin 4، می پردازند که عامل رشدی با اثرات مفید در چاقی ودیابت نوع 2 است و در کاهش قند خون و کاهش مقاومت به انسولین موثرترین عامل رشد است. این اثرات محافظتی، ناشی از سرکوب التهاب و افزایش جذب گلوکز در ماهیچه های اسکلتی و بافت های چربی است. در مجموع، این مطالعات نشان می دهد که پیوندADSC ها باعث بهبود تحمل گلوکز و تعادل متابولیک در موش های تغذیه شده با HFD می شود.

دکتر وانگ، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: مطالعه ی ما نشان می دهد که بیان بیش از حد neuregulin  می تواند اثربخشیADSC ها را در بهبود مقاومت به انسولین و سایر اختلالات متابولیکی مرتبط با چاقی بهبود بخشد و ممکن است استراتژی جدیدی برای درمان چاقی، مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 باشد.

دکتر Goodman، سردبیر مجله ی بیولوژی و پزشکی آزمایشگاهی، گفت: وانگ و همکارانش گزینه جدید بالقوه ای را برای درمان بیماران چاق مبتلا به دیابت نوع 2 ارائه کرده اند. استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی چربی و افزایش سطح neuregulin 4  منجر به کاهش قند خون و مقاومت به انسولین در موشهای تغذیه شده با رژیم غذایی پر چرب گردید. اگر آزمایشات بالینی آینده با استفاده از این روش موثر باشد، یک استراتژی جدید برای درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تایید خواهد شد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-06-stem-cell-based-therapy-diabetes-obesity.html